Кој го штити градоначалникот на Кочани, Љупчо Папазов, по трагедијата во „Пулс“?

Во ноќта кога пламените јазици ја проголтаа дискотеката „Пулс“ во Кочани, не згаснаа само животите на 59 млади луѓе – згасна и довербата во системот. Денови по несреќата, јавноста со право бара одговори, но наместо транспарентност и одговорност, добиваме молк, изговори и политички маневри. Во центарот на овој скандал е градоначалникот на Кочани, Љупчо Папазов, чија улога во целиот случај сè уште останува неразјаснета.

Молкот што зборува гласно

Од моментот кога трагедијата се случи, Папазов не се појави јавно, барем не веднаш. Неговото исчезнување од јавната сцена во критичните часови по несреќата создаде простор за шпекулации. Кога конечно проговори, неговите изјави беа обвиени со неодреденост – нема јасно прифаќање одговорност, нема конкретни мерки, нема став кој би покажал дека градоначалникот ја разбира тежината на ситуацијата.

Градоначалникот не може да се прави дека оваа несреќа не е и негова одговорност. Прашањето кое сега кружи низ Кочани и цела Македонија е – дали некој го штити? Ако да, кој и зошто?

Како функционирал „Пулс“ и зошто никој не реагирал?

Истражните органи открија дека објектот каде што работела дискотеката „Пулс“ не бил регистриран како угостителски објект. Нема хидранти, нема доволно противпожарни апарати, нема безбедносни излези. Тоа значи дека институциите – од локалната самоуправа до државните надзорни органи – не ја вршеле својата работа.

Како е можно ваков локал да работи со години без соодветни дозволи? Ако градоначалникот и општинските служби тврдат дека не знаеле, тоа значи дека не ја вршеле својата работа. Ако знаеле, а сепак дозволиле да функционира, тогаш зборуваме за корупција и криминал.

Системска заштита или политички договори?

Ова не е прв случај во кој функционери се извлекуваат без последици. Политичките партии често се штитат меѓусебно кога треба да се избегне скандал што може да има сериозни последици. Дали е тоа случај и со Љупчо Папазов? Дали тој има поддршка од централната власт?

Факт е дека одговорност за ваква трагедија не може да заврши само кај сопствениците на локалот. Некој им дал дозвола, некој не ги проверувал нивните услови, некој ги игнорирал очигледните ризици. Дали тие „некои“ сега го чуваат градоначалникот?

Одговорност или заборав?

Во Македонија сме виделе многу скандали што се претвораат во политичка бура неколку недели, а потоа тивко исчезнуваат од јавната свест. Но, дали 59 човечки животи ќе бидат заборавени?

Доколку институциите навистина сакаат правда, тогаш одговорност мора да има на сите нивоа – од сопствениците на дискотеката, до инспекторите, па сè до градоначалникот. Ако Љупчо Папазов навистина нема вина, тогаш зошто бега од транспарентност? Зошто нема јасни одговори?

Ако сака да покаже дека навистина му е важно доброто на граѓаните, има само еден морален и политички исправен потег – оставка. Сè друго е политичка гимнастика која го поткопува веќе разнишаниот кредибилитет на институциите.

Ако продолжиме да дозволуваме вакви трагедии да се забораваат, ако продолжиме да ги штитиме оние што треба да одговараат, тогаш следната катастрофа не е прашање на „дали“, туку на „кога“.